فرش ایران

ریسندگی متداول (کاردینگ)  نخ های خاب ریسیده شده

 مرحله تولید نخ (رینگ)

برای تبدیل نیمچه نخ های تولیدی به نخ، بوبین های نیمچه نخ به مرحله بعد یعنی "ماشین تمام تاب" یا "رینگ" منتقل می شوند. ماشین رینگ نیمچه نخ ها را تحت کشش قرار داده، وزن خطی آنها را کاهش می دهد. مقدار کشش اعمالی به نیمچه نخ در ماشین رینگ بسیار زیاد و بین 20 تا 30 واحد(بسته به نمره نخ نهایی) بوده، بیشتر از تمامی ماشین آلات دیگر خط ریسندگیاست. پس از عبور الیاف از ناحیه کشش ماشین، بلافاصله به کمک "شیطانک" و "عینکی" تابیده شده، بر روی "ماسوره" پیچیده می شوند. نخ حاصل از رینگ، همان نخ تک لایی است که بعداً چند لا می شود تانح های خاب فرش ماشینی به دست می آید.

پس از پر شدن ماسوره ها، ماشین رینگ به طور خودکار متوقف شده، ماسوره های پر را در آورده به جای آنها ماسوره خالی قرار می دهد. به این عمل ماشین، "داف اتوماتیک" می گویند.

بوبین پیچی (اتوکنر)

هر ماسوره ریسندگی حاوی مقدار کمی نخ تک لا می باشد و بسته مناسبی برای عرضه به بازار نیست. از این رو، باید نخ پیچیده شده روی چند ماسوره بر روی یک بوبین برگردان شود. این عمل توسط "ماشین بوبین پیچی" انجام می شود که با نام "اتوکنر" نیز شناخته می شود. در این ماشین با تمام شدن نخ یک ماسوره ، ماسوره بعدی به طور اتوماتیک درمحل تغذیه نخ قرار گرفته، سر نخ ماسوره جدید توسط ربات "پیوندزن" و بدون دخالت دست کارگر، به انتهای نخ ماسوره قبلی پیوند زده می شود. کنترل نایکنواختی های نخ اعم از نقاط نازک، نقاط ضخیم و نپ و حذف آن ها از نخ نهایی از جمله مهمترین وظایف این ماشین است که کمک شایانی به افزایش کیفیت نخ خواهد نمود. این ماشین دارای تعداد زیادی چشمه است.

 چندلاکنی

از آنجایی که در خاب فرش ماشینی از نخ های چندلا استفاده می شود، نیاز به مرحله چندلاکنی خواهد بود. بوبین های به دست آمده از ماشین بوبین پیچیدر قسمت تغذیه "ماشین چندلاکنی" چیده می شوند. برای تهیه نخ دولا، به ازای هر بوبین نخ دولا، دو بوبین نخ تک لا و برای تولید نخ سه لا، به ازای هر بوبین نخ سه لا، سه بوبین نخ تک لا در محل خصوصی روی ماشین قرار داده می شوند. نخ ها از روی بوبین های تک لا باز شده و به طور موازی در کنار یکدیگر روی بوبین چندلا پیچیده می شوند. در این ماشین امکان تابیدن نخ های چندلا به دور یکدیگر وجود ندارد و نخ چند لای تهیه شده باید در مرحله مجزایی تحت عملیات تابندگی قرار گیرد. در واقع ماشین چندلاکنی، نوعی ماشین بوبین پیچی ساده است که قسمت کنترل کیفیت را ندارد. سرعت تولید این ماشین بین 500 تا 600 متر بر دقیق می باشد. نکته مهمی که باید به هنگام چندلاکردن نخ های تک لا در نظر داشت، یکسان بودن کشیدگی یا تنشن نخ های تک لا است. به عبارتی چنانچه دو نخ تک لایی بر روی یک بوبین پیچیده می شوند، تنشن های متفاوتی داشته باشند، امکان به وجود آمدن پاملخی در نخ دولای نهایی و یا کاهش استحکام آن وجود خواهد داشت.

 تابندگی

برای تابیدن نخ چندلا از مرحله "چندلا تابی" یا "تابندگی" استفاده می شود. متداول ترین نوع ماشین تابندگی مورد استفاده در خط ریسندگی نخ های خاب فرش ماشینی، " ماشینی تابندگی تو-فور-وان" می باشد. این ماشینی دارای تعداد زیادی کاسه دولاتابی است که بوبین های چندلا شده قبلی داخل آنها قرار می گیرد. نخ چندلا از روی بوبین داخل کاسه باز شده، پس از تابیده شدن، بر روی بوبین های جدید پیچیده می شود. علت نامگذاری این ماشین به تو-فور-وان آن است که به ازای هر یک دوری که دیسک حامل بوبین نخ می زند، دو تاب به نخ داده می شود. سرعت تولید در ماشین تابندگی بین 50 تا 60 متر بر دقیقه می باشد. مقدار تاب نخ چندلای مورد استفاده در خاب فرش ماشینی کمتر از میزان تاب هر یک از نخ های تک لای تشکیل دهنده آن، و بین 180 تا 190 تاب در متر می باشد. معمولاً جهت تاب نخ چندلا، عکس جهت تاب نخ های تک لای تشکیل دهنده آن می باشد.